Zo kon het door een enthousiast bericht in BN/De Stem gebeuren dat lezers onterecht dachten dat het plan voor nieuwe hondenuitlaatplaatsen en -losloopgebieden in Moerdijk al helemaal in kannen en kruiken was. Goed nieuws voor hondeneigenaren: staat er in de inleiding. In de verdere tekst staat weliswaar dat het een voorstel van B&W is, dat de gemeente nog dit jaar wil starten en dat de gemeenteraad in september over het voorstel praat, Maar het artikel schept verwachtingen bij de lezers. Helaas blijken deze verwachtingen niet legitiem te zijn geweest. Het voorstel is al in de Commissie Fysieke Infrastructuur (FI) gesneuveld.
De VVD vindt dit plan toepasselijk 'te gek om los te lopen' en het overgrote deel van de commissie FI vindt dat ook. Er is onvoldoende draagvlak binnen de gemeenteraad en het College heeft het plan daarom ingetrokken en beraadt zich over de vraag: hoe nu verder?
Ons raadslid Remco Heus, zelf hondenbezitter (Bearded Collie Oskar, op de foto's) , zei er in de commissievergadering van 2 september het volgende over:
Voorzitter,
Bij dit dossier wil ik mij beperken tot het proces. Van de
inhoud vinden wij ook wel wat. Maar het is toch vooral het proces dat ons zo enorm
verbaasd.
Een fractiegenoot kwalificeert dit voorstel als “te gek om
los te lopen”.
Want wat is het geval: op basis van wat geluiden meent een iets
te enthousiaste portefeuillehouder om een enthousiaste ambtenaar in te zetten
om een kant-en-klaar plan te schrijven, inclusief locaties waar de extra
hondenlosloopterreinen zouden moeten komen en het is daarbij maar de vraag of
er draagvlak voor is. Want zo is bijvoorbeeld voor de kernen Fijnaart en
Oudemolen een terrein bedacht op 2 kilometer van Fijnaart, onder het viaduct
van de A27. Heel bijzonder.
Het is dus een plan waar behoorlijk wat ambtelijke
capaciteit in zit en dus euro’s. En vervolgens wordt het uitgewerkte plan in
enkele dorpstafels op tafel gedropt.
Tuurlijk, er zal best wel vraag naar en behoefte aan uitbreiding
van hondenlosloopterreinen zijn. Maar ons inziens had eerst die vraag c.q.
behoefte in kaart moeten worden gebracht. Dit is echt zo’n dossier dat zich
leent voor een besluitvormingsproces, waarbij we met stakeholders om de, al dan
niet, virtuele tafel gaan zitten, om uiteindelijk tot maatwerk te komen. Beeldvorming
heet dat! Alles wat met honden te maken heeft, gooi je daarbij op tafel, maar
juist nog geen uitgewerkt plan.
En uit beeldvormende bijeenkomsten zal komen dat in de ene
kern de behoefte groter is dan in de andere kern. Een en ander zal afhangen van
veel of weinig honden in een kern, de reeds aanwezige voorzieningen voor honden
en de mate van gebruik en de stat van onderhoud ervan. En ook de informele
ruimte en de mogelijkheden daarvan. En in de beeldvorming neem je ook mee wat
de mogelijkheden zijn op het gebied van omheining, eventuele toestellen en
andere faciliteiten, alsmede het kostenaspect, zowel voor de bestaande
hondenlosloopterreinen, als eventuele nieuwe. Het levert vaak waardevolle
informatie en ideeën op, waarmee je een conceptplan kunt maken.
Het is een beetje een déjà vu. Met het afvaldossier hebben we dit ook meegemaakt. Ook toen kwam er een volledig uitgewerkt plan, terwijl dit soort onderwerpen zich juist uitstekend leent om vroegtijdig met alle betrokkenen te bespreken. Nu zijn er volgens ons óók essentiële stappen in het proces overgeslagen. Het is aldus teveel aanbod gestuurd, te weinig vraag gestuurd.
Voorzitter, u zult begrijpen dat wij vooralsnog tegen dit voorstel zijn, althans voor zover het de extra hondenlosloopterreinen betreft. Wij geven de suggestie mee, dat het proces om te komen tot een voorstel inzake hondenlosloopterreinen, zorgvuldiger wordt doorlopen, zoals zojuist geschetst.
Daarnaast zou dit dossier volgens ons moeten worden
meegenomen in de afwegingen en keuzes die we als raad moeten maken in het kader
van de begroting voor 2021 en verder.
Voor wat betreft het onderhoud van de bestaande hondenlosloopterreinen, zijn we wel akkoord. Dat moet gewoon gebeuren.